یادداشت کوتاه امیر پوریا منتقد برجسته بعد از تماشای نمایش رئال مادرید 11 بارسلونا 1

" نمایش رئال مادرید یازده - بارسلونا یک منهای اسم ضالّه اش، درجه یک است.
تئاتر خوب نوشته و اجرا شده ای ست که حتماً در روزهای اندک باقی مانده از اجرا (تا جمعه بیست و پنج اسفند) ببینیدش. دربارهٔ دوران دیکتاتوری ژنرال فرانکو در اسپانیای زمان جنگ جهانی دوم و خانواده ای که به طور ژنتیک، مبارز است. متن با نگاه به نمایشنامه «تفنگ های ننه کارار» برتولت برشت توسط مهدی شجاعی جوان (مثل من با سید مهدی نویسنده و داستان نویس یکی نگیرید) نوشته شده. در دو پرده با شخصیت‌های مرتبط اما غیرمشترک اجرا می شود.

پردهٔ اول به لحاظ ارائهٔ تدریجی اطلاعات و گره افکنی ها، بسیار دراماتیک است و پردهٔ دوم با این که دایرهٔ درام را می بندد، بیش از هر چیز میدان تاخت و تاز دو بازیگر آن در دوئل کلامی و رفتاری بین یک آزادی خواه و یک ژنرال کابینهٔ فرانکو به حساب می آید: میثاق زارع و امیرحسین فتحی اینجا با نهایت انرژی و تنوع و تناسب لحن، بده بستان درگیر کننده ای دارند. "