با تمام احترامی که برای کارگردان و بازیگران این نمایش قائل هستم دلم سوخت براشون که چجوری می تونند هر روز این نمایش را اجرا کنند. دیالوگهای بر ربط و بدون مهنی. حرفهای زشت. تکرار کلمه "گه" 150 دفعه (فکر کنم جدیدا حرفهای رکیک در تئاتر نشانه روشن فکری شده)، خسته کننده به توان 100 و ...
من که از اینکه وقت گذاشتم و هزینه واقعا متاسف شدم.
جالبتر برای قهقهه هی بی معنی تماشاگران بود برای حرفهایی که حتی لبخند هم زیاد بود براش.