یک خط صاف ملال آور فکر نمی کنم توضیح مناسبی برای تم نمایشنامه باشه. هرچی که باشه سبک نمایش نامه به این شکل هست و دوست داشتن یا نداشتنش به سلیقه و طبع هر کس مربوط میشه.
مثال سینماییش ملموث تره ، مثلن فیلم های تارکوفسکی به نظر یک نفر خسته کننده میاد ، در صورتی که برای کس دیگه فوق العاده زیباست. اونجا دیگه بحث سلیقه مطرحه. ممکنه کسی اکشن دوست داشته باشه یا کمدی و ...
در کل به نظرم اگر کمی دید بصری رو بالا ببریم و بیشتر فیلم و تئاتر ببنیم میتونیم از همه ی ژانرهای فیلم و تئاتر لذت ببریم و خسته کننده نباشه برامون.