ادیپ افغانی

نمایش ادیپ افغانی از نظر هنری، البته تا جایی که بلدم و مسلما تخصص اکادمیکم نیست، بازی خوبی داشت، آکسسوار ها میتونست پیچیده تر باشه اما همین فضای ساده باعث شده بود حواس مخاطب به داستان متمرکز بشه، ریتم آروم و انرژی یک نواخت مگر در یک قسمت ممکنه باعث بشه خسته بشین، قسمت های انتهایی کار هم عالی بود اما اگر فراز و فرود میداشت احتمالا جذاب تر میشد.
بازیگرهای این کار خیلیییی عالی با مخاطب ارتباط برقرار کردن
اما تحلیل روانشناسی:
اول از همه، ادیپ چیه؟
عقده اُدیپ ( Oedipus complex) در نظریه روان‌کاوی به تمایل حسی، عاطفی پسربچه برای ارتباط با مادرش گفته می‌شه که حسی از رقابت با پدر را به ... دیدن ادامه ›› وجود میاره. این مفهوم توسط زیگموند فروید مطرح شد.
بر اساس نظریهٔ فروید، پسران در ابتدا مادرشان را موضوع عشق می‌دانند اما به تدریج پی می‌برند که او موضوع عشق پدرشان نیز هست. بدین ترتیب پدر در تصاحب مادر به رقیب پسر بدل می‌شه پس پسر با چشم‌پوشی از عشق به مادر، و به جبران چشم‌پوشی از مادر در آینده قادر خواهد بود زنان دیگر را در مقام موضوع عشق برگزیند.
این مرحله در سن 4 تا 6 سالگی پسران هست که در این نمایش با تغییرات دوران نوجوانی ترکیب شده و 15 سالگی رو زمان دگرگونی و برخورد اگاهی از این حس و رابطه نامشروع مادر، دانسته که خب، میشه گفت تونستن مکانیزم دفاعی جالبی رو براش نتخاب کنن. تاثیرات این اگاهی و اتفاق بر روی رابطه زناشویی رو تاحدی ک زمان اجازه میداد خوب نشون دادن اما میشد روی شخصیت زن بیشتر کار بشه. در کل، نگاه جدیدیه به ادیپ، نسبت به کارهایی مثل ادیپ شهریار یا بقیه کارها که دیدم. اگر روانشناس هستین قطعا خالی از لطف نیست دیدنش براتون. مخصوصا این که یه سری نکات فقط به چشم ی روانشناس میاد