ایده و مدل اجرای نمایش بسیار خلاقانه بود و دوست داشتم. شاید اگر روایت داستان ریتم بهتری داشت مخاطب عام رو بیشتر با خود همراه میکرد. شخصا فکر میکنم حضور خانم پناهی ها و آقای پسیانی در این نمایش جنبه هنری نداشته و شاید برای جلب توجه بیشتر مخاطبان عام تئاتر بوده چون بار اصلی نمایش بر روی دوش بازیگران خوب تئاتری دیگر مثل نگار جواهریان ، علی باقری و اصغر پیران و رامین سیار دشتی و خود علی اصغر دشتی است. موسیقی خوب به فضاسازی نمایش کمک شایانی کرده. فکر میکنم مخاطبان خاص تئاتر و دانشجویان از این نمایش استقبال خواهند کرد.