تماشاگر در همان ابتدا با بازیگرها وارد سالن می‌شود بی‌آنکه بداند دقیقا چه کسی می‌خواهد نمایش را شروع کند. چرا که بازیگر با تماشاگر وارد سالن شده است و در نور عمومی سالن در جایش قرار می‌گیرد و با همان نور عمومی سالن کار را ادامه می‌دهد و به پایان می‌رساند و از سالن به همراه بازیگرها بیرون می‌رود. تماشاگر مدام مورد خطاب بازیگرها قرار می‌گیرد و از او سوال پرسیده می‌شود تا در خواب مصنوعی حاصل از عناصر تخدیرکننده نمایش قرار نگیرد و بعنوان یک تماشاگر فعال مدام در وضعیت پرسش‌گری از نمایش بر می‌آید.