تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:20:31
یک استادی میگفت در قیاس با استانداردهای جهانی، ما از فقر نویسنده ی خوب رنج میبریم. نشانه اش هم عدم اجراهای نمایشنامه های ایرانی در سایر کشورها یا تعداد ناچیز ترجمه ی نمایشنامه های ایرانی است. اما این نمایش نامه بدون نقص بود با ابعاد جهانی... امیدوارم به زودی ببینیم که این نمایش نامه ترجمه بشود و توسط گروه های خارجی اجرا شود تا افراد بیشتری از آن لذت ببرند.
در مورد اینکه این نمایش در تمام ابعاد کم فروشی نمیکند خیلی زیاد می توان نوشت، مفصل هم در نظرات دیگران پایینتر اشاره شده...
از اینکه برخی میگویند متوجه داستان نشدیم نترسید، حداقل ماجرا اینست که با چهل تومان، یک و نیم ساعت کارگاه آموزش بازیگری میروید.
پاینده باشید
در مورد اینکه این نمایش در تمام ابعاد کم فروشی نمیکند خیلی زیاد می توان نوشت، مفصل هم در نظرات دیگران پایینتر اشاره شده...
از اینکه برخی میگویند متوجه داستان نشدیم نترسید، حداقل ماجرا اینست که با چهل تومان، یک و نیم ساعت کارگاه آموزش بازیگری میروید.
پاینده باشید
خریدار رضا غیوری (saman33)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۴ تیر ۱۳۹۵
نمایشنامه چیز بیشتری از اجرای سکانس فیلم ها یا ارائه دیالوگشون داشت ؟
دیالوگ های "کلفت ها" و احتمالا "اتبوبوسی بنام هوس" که نعل به نعل ادا میشدن.
نمیخوام ایراد بگیرم از کار، ولی احساس میکنم قدرت کار توی وصله پینه کردن متون دیگه بود که البته ارزشمند هست. ولی نتیجه این ایده رو میشه یک نمایشنامه خوب با توصیفاتی که شما فرمودید دونست ؟
دیالوگ های "کلفت ها" و احتمالا "اتبوبوسی بنام هوس" که نعل به نعل ادا میشدن.
نمیخوام ایراد بگیرم از کار، ولی احساس میکنم قدرت کار توی وصله پینه کردن متون دیگه بود که البته ارزشمند هست. ولی نتیجه این ایده رو میشه یک نمایشنامه خوب با توصیفاتی که شما فرمودید دونست ؟
۰۵ آبان ۱۳۹۷
دوست‌دارم
پاسخ
اوه اوه، چه خبره توی کامنت ها!
نشستم کلی کامنت ها رو خواندم. واقعا انتظار این طیف وسیع از نظر مثبت و منفی را نداشتم.... شخصا اگر جای عوامل این تئاتر بودم یا مثلا یک اثری رو روزی خلق کنم کاملا خوشحال میشم/ترجیح میدم چنین مکالماتی حول کارم شکل بگیره و این حد مورد توجه قرار بگیره. حتی تصورم اینه که، از حالتی (فرضی) که همه تعریف کنن هم بهتره، نیست؟
جناب غیوری عزیز، اول ببخشید که دیر نظر شما رو دیدم. یهو یادم افتاد که برای سیزیف کامنتی گذاشتم و حدود ده روزی هست که سر نزدم به ... دیدن ادامه ›› تیوال... که آمدم و دیدم چقدر جو عوض شده اینجا و نظر شما رو دیدم. خیلی ممنون از این که نقد کردید.
دقیقا به نکته خوبی اشاره کردید که جای بحث فنی داره. وقتی من از استاندارد یک نمایشنامه گفتم، "صرفا" منظورم درون مایه ی داستان یا اینکه آیا توانسته به خوبی روایت بکنه نیست. منظورم استانداردهای اولیه بود.
در انتخابی مسابقات المپیک یک حد نصاب برای ورود به بازیهای اصلی قرار میدهند. همینطور برای صدور مجوز برای دفاع از رساله ی دکترا، یک معیارهایی از کیفیت پایان نامه و مقالات میگذارند. یا اینکه تمام مقالات علمی دارای ساختار واحد هستند، عنوان، اسم و آدرس نویسنده ها، خلاصه، معرفی، نتایج و بحث و ... اما
سنجش اصلی بعد از کسب این حد نصاب ها (کف قابل قبول) انجام میشود. گزارش یک تحقیق اگر در قالب استاندارد به مجله رسال نشود، هرچند که نتایج خارق العاده ای را گزارش کند، اما در همان قدم اول رد میشود. بعد از عبور از این مرحله تازه نوبت به داوری کیفیت محتوا میرسد. نتیجه اگر در خور توجه باشد و خوب روایت شود در مجله های با اعتبار بالاتر چاپ میشود و بیشتر دیده میشود.
متاسفانه خیلی از نمایشنامه های ایرانی، صرفا یک طرح اولیه است. شبیه چیزی که در سریال های صدا و سیما رواج پیدا کرده. از طرح اولیه (چند صفحه ای) تا رسیدن به معیار های اولیه ی یک نمایشنامه و انتشار آن مسیر طولانی ای هست [1].
این نمایشنامه دارای شخصیت پردازی خوبی بود که باعث شد بازیگران به کمک آن توانایی خود را نشان دهند. این نمایش با توجه به ایده، زبان، گره، ریتم، تعلیق، کنش ها، نقطه اوج، گره گشایی، موسیقی و صحنه و غیره، اگر در در قالب یک نوشته و با حفظ اصول نگارشی استاندارد -منظورم خصوصا شرح صحنه ها و توضیح پرده ها و شرح کاراکترها و غیره است- چاپ شود، قابلیت عرضه به سایر کشورها را خواهد داشت. اضافه کنم که نمایشنامه های خارجی معمولا به همان اندازه ی متن، دارای انواع حواشی، مصاحبه با نویسنده، تحلیل ها و نقدهای مجله های هنری و منتقدین حرفه ای و توضیحاتی در مورد سابقه ی اجراها است. لذا تماشاگران هم در اجراهای بعدی با ابعاد کلی کار آشنا شده و میدانند که به تماشای چه اثری میروند.
این نمایش با کمک یک دراماتورژ میتواند به خوبی نظرها را جلب کند. خصوصا که قطعات نمایشی درون داستان از نمایشنامه های خارجی انتخاب شده و اصولا شخصیت پردازی این نمایشنامه غربی (و نه ایرانی) است.
خلاصه اینکه، محتوای کار نشان میدهد که این نمایشنامه فارغ از plot که تنها بخشی از تحلیل یک نمایشنامه است، با اصول کلاسیک و آکادمیک تهیه شده. شاید این اثر مدال المپیک یا جایزه پولیتزر نمیگیرد اما قابلیت قرار گرفتن در منظر منتقدان بین المللی را دارد. میشود با حمایت و نقد اصولی بلکه به پیشرفت آثار ایرانی کمک کنیم و از شناخته شدن ایران تنها با برجام، موشک و تحریم، تغییر الگو دهیم.
1. Smiley, Sam. Playwriting: The structure of action. Yale University Press, 2005.
نشستم کلی کامنت ها رو خواندم. واقعا انتظار این طیف وسیع از نظر مثبت و منفی را نداشتم.... شخصا اگر جای عوامل این تئاتر بودم یا مثلا یک اثری رو روزی خلق کنم کاملا خوشحال میشم/ترجیح میدم چنین مکالماتی حول کارم شکل بگیره و این حد مورد توجه قرار بگیره. حتی تصورم اینه که، از حالتی (فرضی) که همه تعریف کنن هم بهتره، نیست؟
جناب غیوری عزیز، اول ببخشید که دیر نظر شما رو دیدم. یهو یادم افتاد که برای سیزیف کامنتی گذاشتم و حدود ده روزی هست که سر نزدم به ... دیدن ادامه ›› تیوال... که آمدم و دیدم چقدر جو عوض شده اینجا و نظر شما رو دیدم. خیلی ممنون از این که نقد کردید.
دقیقا به نکته خوبی اشاره کردید که جای بحث فنی داره. وقتی من از استاندارد یک نمایشنامه گفتم، "صرفا" منظورم درون مایه ی داستان یا اینکه آیا توانسته به خوبی روایت بکنه نیست. منظورم استانداردهای اولیه بود.
در انتخابی مسابقات المپیک یک حد نصاب برای ورود به بازیهای اصلی قرار میدهند. همینطور برای صدور مجوز برای دفاع از رساله ی دکترا، یک معیارهایی از کیفیت پایان نامه و مقالات میگذارند. یا اینکه تمام مقالات علمی دارای ساختار واحد هستند، عنوان، اسم و آدرس نویسنده ها، خلاصه، معرفی، نتایج و بحث و ... اما
سنجش اصلی بعد از کسب این حد نصاب ها (کف قابل قبول) انجام میشود. گزارش یک تحقیق اگر در قالب استاندارد به مجله رسال نشود، هرچند که نتایج خارق العاده ای را گزارش کند، اما در همان قدم اول رد میشود. بعد از عبور از این مرحله تازه نوبت به داوری کیفیت محتوا میرسد. نتیجه اگر در خور توجه باشد و خوب روایت شود در مجله های با اعتبار بالاتر چاپ میشود و بیشتر دیده میشود.
متاسفانه خیلی از نمایشنامه های ایرانی، صرفا یک طرح اولیه است. شبیه چیزی که در سریال های صدا و سیما رواج پیدا کرده. از طرح اولیه (چند صفحه ای) تا رسیدن به معیار های اولیه ی یک نمایشنامه و انتشار آن مسیر طولانی ای هست [1].
این نمایشنامه دارای شخصیت پردازی خوبی بود که باعث شد بازیگران به کمک آن توانایی خود را نشان دهند. این نمایش با توجه به ایده، زبان، گره، ریتم، تعلیق، کنش ها، نقطه اوج، گره گشایی، موسیقی و صحنه و غیره، اگر در در قالب یک نوشته و با حفظ اصول نگارشی استاندارد -منظورم خصوصا شرح صحنه ها و توضیح پرده ها و شرح کاراکترها و غیره است- چاپ شود، قابلیت عرضه به سایر کشورها را خواهد داشت. اضافه کنم که نمایشنامه های خارجی معمولا به همان اندازه ی متن، دارای انواع حواشی، مصاحبه با نویسنده، تحلیل ها و نقدهای مجله های هنری و منتقدین حرفه ای و توضیحاتی در مورد سابقه ی اجراها است. لذا تماشاگران هم در اجراهای بعدی با ابعاد کلی کار آشنا شده و میدانند که به تماشای چه اثری میروند.
این نمایش با کمک یک دراماتورژ میتواند به خوبی نظرها را جلب کند. خصوصا که قطعات نمایشی درون داستان از نمایشنامه های خارجی انتخاب شده و اصولا شخصیت پردازی این نمایشنامه غربی (و نه ایرانی) است.
خلاصه اینکه، محتوای کار نشان میدهد که این نمایشنامه فارغ از plot که تنها بخشی از تحلیل یک نمایشنامه است، با اصول کلاسیک و آکادمیک تهیه شده. شاید این اثر مدال المپیک یا جایزه پولیتزر نمیگیرد اما قابلیت قرار گرفتن در منظر منتقدان بین المللی را دارد. میشود با حمایت و نقد اصولی بلکه به پیشرفت آثار ایرانی کمک کنیم و از شناخته شدن ایران تنها با برجام، موشک و تحریم، تغییر الگو دهیم.
1. Smiley, Sam. Playwriting: The structure of action. Yale University Press, 2005.
ممنون از توجه و توضیحاتتون
البته فرمایشات شما درسته، ولی برای اینکه رمان یا نمایشنامه ایرانی راه به مجامع بین المللی معتبر پیدا کنه، شرایط دیگه ای هم میخواد که الزاما هنری نیستند.
البته فرمایشات شما درسته، ولی برای اینکه رمان یا نمایشنامه ایرانی راه به مجامع بین المللی معتبر پیدا کنه، شرایط دیگه ای هم میخواد که الزاما هنری نیستند.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۰۶,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۱۰ برنامه
+۹,۲۸۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۲۶۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
