وقتی اسم اقای اذرنگ میاد مگه میشه کار رو ندید. مثل همیشه همه چیز دقیق و برنامه ریزی شده. موسیقی انتهای هر اپیزود همخوانی زیادی با ادامه حسو حال ببینده داشت. اپیزود با گویش ترکی آتیشم زد، تا خونه گریه کردم. تنها اشکال کار نحوه قرار گرفتن تماشاگرا بود که من تقریبا سعی کردم بیشتر چشمامو ببندم و بشنوم.گردنم واقعا درد گرفت( سمت چپ بالای جایگاه سی بودم) ولی در کل خیلی لذت بردم.