درود بر همه هنر دوستان
فیلم آندرانیک را نه به هدف دیدن یک فیلم، که بیشتر برای زمینه های تئاتری آن و از سر کنجکاوی دیدم. اقتباسی از نمایشنامه ای به همین نام، بازیگران عموما تئاتری آن و کارگردانی که بیش از قاب دوربین ، با خاک صحنه تئاتر آشنایی دارد.
فیلم سوژه خوبی دارد و به لحاظ محتوا، نکات قابل توجهی را نشانه میگیرد. در هم تنیدگی یک اتفاق تاریخی مربوط به ارامنه با یک موضوع عاشقانه و همینطور چالش اتخاب میان مسیر راست گویی یا گفتن دروغ با هدف دفع شر، توانسته ترکیب جالبی باشد که مخاطب را ناخواسته به دنبال خود می کشد. چالش تشخیص صحیح اخلاق واقعی و همینطور خارج شدن یا نشدن از قیود از پیش مشخص شده، موضوعی است که همواره تازگی دارد.
از لحاظ فرم و ساخت اما می توان در قسمت هایی مشاهده کرد که سابقه و تعهد کارگردان به تئاتر، گاهی موجب خط خوردن دستش در ترسیم چهارچوب های سینمایی شده. این موضوع البته با بازی خوب بازیگران فیلم به ویژه سعید چنگیزیان رنگ باخته و اتفاق زننده ای نمی باشد.

در مجموع دیدن این فیلم تجربه ای است که میتواند برای هنر دوستان به ویژه اهالی تئاتر، مزه خاصی داشته باشد.