این نمایش تلفیقی از چند اقتباس است که با مفهوم فراکوشی مرکزیت پیدا می کند. اقتباسی آزاد از نمایشنامه هملت و حتی تلفیقی از نگاره، رنگ و لعاب و اثرات مخدر و آشفتگی از فیلم مرثیه ای برای یک رویا است.
آقای رمضانیدر جایگاه نویسنده و کارگردان این اثر، با هوشمندی خاصی بازیگران را در یک قالب درست قرار می دهد و هرکس به نوبه خویش نمایش را متاثر از بازی و روایت احساسی خود بر می انگیزاند. واقعیت تلخ زوال و فراموشی ، پذیرش فناپذیری انسان در عصر مدرن می باشد. اینک ما به تماشای یک "بود" نشسته ایم که ذره ذره شاهد "نیستی" او می شویم. بازی های جذاب ، دکور، موسیقی و اساس محتوای داستان، آدرنالین تماشگر را برای دیدن این اثر هنری بالا می برد.