منم با نظرتون موافقم با وجود این همه بازیگر خوب که منو تشویق به خرید بلیط کرد ،اجرا خسته کننده و معمولی بود (مثل یک خط صاف و یکنواخت بدون هیچگونه هیجان و بازی با فراز و نشیب )انگیزه دیدن تا اخر تاترو نداشتم

منم درمجموع با شما موافقم و خیلی کار رو دوست نداشتم. به نظرم اجرای بسیار معمولی و متاسفانه به نسبت کارهای قبلی آقای پیروزفر ضعیف‌تری بود. منتها یک نکته رو می خواستم بگم که قابل پیش‌بینی بودن پایان نمایش الزاماً نقطه ضعف محسوب نمیشه. خیلی از نمایشنامه های معروف دنیا مثل کارهای شکسپیر داستانشون و به تبع پایانشون رو اغلب مردم میدونن . با این حال بارها و بارها روی صحنه می رن و اجراهای تمیز و عالیشون پربیینده میشن و دیدنشون سراسر لذته. با این که می دونید داستان چیه ولی به خاطر یک اجرای تمیز از نظر شخصیت پرداری، بازی ها،‌ طراحی دکور و لباس و کارگردانی و .... از لحظه لحظه نمایش لذت می برید. من، به شخصه، همین نمایش رو سالهای قبل خونده بودم و داستان رو می دونستم و در متن نمایشنامه هم از تقریبا اواسط متن دورنمات کم و بیش تکلیف شما رو با پایان کار روشن می کنه و به اصطلاح قابل حدسه. با این حال این مسئله از ارزش ادبی این نمایشنامه کم نمی کنه چون فاکتورهای دیگری هست که نمایشنامه رو ماندگار می کنه. اجراش هم می تونه همین باشه. فارغ از پایان قابل حدس، اگر اجرای بهتری می بود قطعا همه ما که راضی نبودیم لذت بیشتری می بردیم ، کمااینکه مرحوم سمندریان اجرای بسیار تمیز و به مراتب یک سروگردن بهتر از این اجرا رو سالهای پیش روی صحنه برده بود.