امروز ۲۷ اردیبهشت ۹۸ هست!

نمیدونم این تاریخ برای چند نفر از کاربران این سایت مفهوم داره ولی قطعا باید برای موسسان تیوال روز بزرگی باشه!
امروز درست ده سال از راه اندازی سایت تاترشهر (جد بزرگ تیوال) میگذره و البته تولد ۱۰ سالگی کاربری من هم هست!
هرگز فراموش نمیکنم روزی رو که قرار بود سایت تاترشهر راه اندازی بشه و من شب قبلش از ذوق و شوق نخوابیدم و اول وقت خودمو به محل کارم رسوندم تا اولین نفر عضو سایت بشم و احساس کنم ما تاتریها هم واسه خودمون برو بیایی در فضای مجازی پیدا کردیم!
البته اون وقتها امکان خرید بلیط از سایت وجود نداشت و صرفا میشد بلیط رزرو کرد و باید باقی فرآیند در گیشه تاترشهر انجام میشد ولی همین رزرو اینترنتی بلیط هم یک موهبت محسوب میشد. اون وقتها ممکن بود ساعتها و یا حتی روزها در صف های طولانی منتظر باشی و آخر سر هم بلیط گیرت نیاد و با چهره دمغ و خسته برگردی خونه و مجبور بشی روز بعد هم همین ‌وضعیت رو تحمل کنی. در نهایت هم وقتی با خستگی و اضطراب به جلوی گیشه میرسیدیم و یک دونه بلیط گیر می آوردیم شبیه اون استیکر خوشحال و هیجان زده باید میرفتیم توی صفهای پشت در سالن که بتونیم جا به دست بیاریم! چون بیشتر سالنها صندلی نداشت و باید روی سکوهای یکپارچه ... دیدن ادامه ›› در کنار هم می نشستیم!
به همین دلیل قسمت زیادی از کودکی و نوجوانی و حتی اوایل جوانی من به حالت آویزان از گیشه سالنها سپری شد!
الان دیگه سالها از اون روزها میگذره و همه ما مجهز به گوشی های هوشمندی هستیم که میتونیم توسط ا‌ون در هرجایی و هر ساعتی یکی دو آیکون رو انتخاب کنیم و روز و ساعت و حتی صندلی خودمون رو مشخص کنیم!
دیگه نه از صفهای طولانی خبری هست، نه ساعتها معطلی، نه گپ زدنهای پشت در سالنها و آمار دادن و آمار گرفتن از تاترهایی که دیدیم و نه حتی ترس و وحشت ساعتهای دیر وقت پایان نمایش و گیر نیاوردن ماشین و گرفتار شدن توی خیابانهای برف گرفته و تاریک!
حالا فقط باید از چندتا خط سیاه عکس بگیریم و بریم دم سالن و نهایتش برای کسی که در گیشه ست سری تکون بدیم و باپرینت بلیط بریم روی صندلی که چند روز پیش انتخاب کردیم بنشینیم!
حتی میتونیم زمان رورانس با گوشی ماشین بگیریم و سریع برسیم به مقصد!
همه چیز عوض شده! حتی بین کارمندان قدیمی تاترشهر هم اسمم از « اون دختر کوچولوئه» به «خانم مریم» تغییر پیدا کرده :))
خب همه این تغییرات مدیون فکر افرادی خلاق و مبتکر بود که باعث شدند زندگی خیلی ها تغییر کنه!
الان سالهاست همه ما عضو خانواده بزرگی شدیم که علیرغم اختلاف سلیقه ها، بحثها، قهرها و آشتی ها و گفتگوها یک نقطه اشتراک مهم داریم و اون چیزی نیست جز «علاقه به تاتر»!
فکر میکنم عضویت در تیوال و دوستی (حقیقی یا مجازی) با اعضاء این سایت یکی از مهمترین و بهترین اتفاقات زندگیم بوده و الان اصلا نمیتونم شرایطم رو بدون تیوال تصور کنم!
بنابراین وظیفه خودم میدونم که تشکر کنم از آقای عمروآبادی و همکارانشون که باعث ایجاد چنین تغییرات مهمی در زندگی ما و از اون مهمتر ایجاد دوستی های ارزشمندی برای همه ما شدند!
امیدوارم با انگیزه و خلاقیت به کارتون ادامه بدین و موفق تر از قبل باشید.
آقای عمروآبادی تولد کاربری شما هم مبارک!
بیزحمت اگه واسه کاربری خودتون جشن تولد و کیک و اینا گرفتین، یه شمع هم بدین کاربری من فوت کنه، ثواب داره :)
پی نوشت: علت انتخاب این برگه برای نوشتن متنم این بود که اولین گردهمایی اعضای سایت تاترشهر برای تماشای نمایش مرغ مینا (بصورت مهمان) اتفاق افتاد. یادش بخیر..