آپ آرت مان ، ساکنان آپارتمانی را نشان میدهد با تفاوتهای معمول . کارگردان توجه ویژه ای به جزئیات نشان داده و حتی نوع آب خوردن این خانواده ها با هم متفاوت است .
طراحی صحنه در عین سادگی بسیار گویا و قوی ست .
نور پردازی صحنه هم ساده و بدون مشکل بود .
بازی بازیگران به نظرم قابل قبول بود و البته شخصیتهای آقای بهرامی و همسرش بازی بهتری ارائه دادند . در قسمتی از اجرا که ترانه ی رپ پخش میشود بازیگر نمیتواند همگام با آن بخواند که شاید در اجراهای اولیه قابل چشم پوشی باشد اما در اجراهای روزهای پایانی کمی توی ذوق میزند .
در مجموع من اجرا رو پسندیدم و دیدنش رو به دیگر دوستان توصیه میکنم . امتیاز من به این اجرا ۳.۵ میباشد .