مولن روز داستان دو آدم سرخورده است؛ دو دوست که در استیصال مادی و اجتماعی غوطه می خورند و به رغم وضعیت اسفناکی که دارند (در مکانی سابقا آرایشگاه و امروز انبار احتکار یک آدم بی اخلاق زندگی می کنند؛ مکانی که مالک هر زمان که اراده کند آنان باید از آن خارج شوند و در خیابان و پارک منتظر بمانند تا خانه خالی شود) توان و قدرت خروج از آن را ندارند.

مولن روژ را می توان یک کمدی در معنای واقعی خود نامید؛ یعنی نمایشی که در عین خنداندن از تلخی های اجتماعی شکوه می کند. صحنه تولید مشروبات دست ساز و چیزهایی که این افراد با آن ترکیب می کنند و در پوشش های مشروع به دست مردم می رسانند، یکی از واقعیت های تلخ جامعه است که بعضاً در سال های اخیر مشکلاتی را برای مصرف کنندگان ایجاد کرده است. به کار بردن عبارت هایی چون «سلطان سگ»، بیان کردن مساله گرفتن و فروش گربه برای مثلاً یک شرکت چینی، و نمایش احتکار پوشک و نوار بهداشتی از جمله مسائلی هستند که حقایق تلخ زندگی معاصر هستند و این نمایش سعی دارد تا زشتی هایشان را گوشزد کند.

https://www.irna.ir/news/83385317/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%85%D9%87-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D9%88%D9%84%D9%86-%D8%B1%D9%88%DA%98-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%86%D8%AF