اگر زمان منتظر ما می ایستاد تا ما به بلوغ برسیم ، قطعا زندگی با نقص های کمتری را تجربه می کردیم.
نمی دانم زندگی بدون واژه افسوس چه شکلی خواهد بود ؟
شیرین تر است یا مزه یکنواختی دارد؟
تنهایی پر هیاهو - بهو میل هرابال