نمایشنامه مادر به قلم فلوریان زلر فرانسوی روایت مادریست که از سویی با بی‌توجهی پسرش روبه‌روست و از سویی از هوسرانی همسرش به ستوه آمده است.
در درونمایه اثر با جهانی دوگانه مواجهیم، آیا او یک زن متوهم است و یا این حقیقت زندگی اوست؟ تعلیقی که به جذابیت‌های داستان می‌افزاید.
بازی‌هایی آمیخته به اغراق و در پاره‌ای از اوقات شاهد عدم تسلط برخی بازیگران در فن بیان هستیم که هر بیننده‌ای را به عقب می‌راند.
گریم‌ها و چهره‌پردازی بازیگران نیز در خدمت نمایش و جهان متن است.
در طراحی صحنه و لباس طبقه مرفه و بورژازی این خانواده چشم‌نواز است و شاید بتوان حدس زد این خود کنایه‌ای از ساده‌زیستی اجتماعیست.
کارگردانی در میزانسن‌ها اگرچه دقیق و کار شده است ولی تکراریست و این تسلسل منطبق بر تکرارهای درون متنی زلر است.
درجه نمایش: B
کارگردانی: ۸/۱۰
بازی‌ها: ۷/۱۰
موسیقی: ۱۰/۱۰
طراحی نور: ۸/۱۰
طراحی لباس: ۶/۱۰
طراحی صحنه: ۷/۱۰
طراحی گریم: ۷/۱۰