رسانه‌ای شدن قضیه گورخواب‌ها در گورستان‌های اطراف تهران در سال‌های قبل و نزدیک به انتخابات دور دوم ریاست جمهوری، ایده‌ای است که دستاویز کلیشه‌ای برای نویسنده نمایشنامه شده است.
کلیشه‌ای که تلاش می‌کند تا مشکلات این قشر ضعیف و حذف شده جامعه را نمایان کند و طرح یک شخصیت زن در قصه بهانه ایست تا عشقی ناخواسته و نافرجام را پایه‌ریزی کند و محوریت دیالوگ‌ها را بچیند.
طرح بسیاری از موضوعات و مشکلات اجتماعی با رویکردی سطحی در قالب طنزی که در پاره‌ای از اوقات از مخاطب خنده می‌گیرد.
بازی‌ها متوسط و گرفتار کلیشه متن که با تپق‌های فراوانی روبه‌رو است و هیچ‌گاه مخاطب را به هسته اصلی درام نزدیک نمی‌کند.
طراحی صحنه‌ای از برف و نور پردازی ماه تنها نقطه قوت صحنه است که می‌توان لحظه‌ای حضور واقعی دو گورخواب را متصور شد.
طراحی لباس و گریم برای بازیگر مرد باورپذیر و برای بازیگر زن دور از ذهن است.
اجرای سه ترانه بصورت Play back در ژانر اجتماعی مورد طرح، مؤثر و از نکات مثبت نمایش است که به دلنشینی آن برای بیننده کمک می‌کند.
درجه کیفی ... دیدن ادامه ›› نمایش: C
کارگردانی: ٦/١٠
ایده: ٦/١٠
متن: ٥/١٠
بازی‌ها: ٦/١٠
طراحی نور: ٦/١٠
طراحی لباس: ٦/١٠
طراحی صحنه: ٧/١٠
گریم و چهره‌پردازی: ٦/١٠
موسیقی و افکت صوتی: ٨/١٠