متنی از ماتئی ویسنی یک، که آن را در رومانی تحت سلطه نیکولای چائوشسکو به رشته تحریر در آورده است و در آن می‌کوشد با حمله به ماهیت نمایشی قانون، عدالت و نظام قضای حکومت وی، صحنه دادگاه-تئاتری را به تصویر بکشد، که در آن متهمی بی گناه با ادله‌ای بی‌پایه و اساس و منطق محکوم به اعدام می‌شود. دادگاهی که در آن از قاضی و دادستان گرفته تا شاهدین و تماشاچیان، همگی مورد اتهام هستند.
کارگردان شخصیت‌ها و قسمت‌های زیادی از متن را حذف کرده است. هر چند که کوشیده تا ردپایی از محذوفات را در اثر بگنجاند. نیمه اول اجرا، تقریبا وفادار به متن است، وفاداری که در نیمه دوم کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود. هرچند که ادامه وفاداری می‌توانست به نفع اثر تمام شود. در قسمت‌های زیادی از اجرا، شاهد مونولوگ‌هایی از نقطه قوت اثر، بازیگر نقش دادستان، هستیم، که به نظر می‌رسد بار سنگین و اعظمی از اجرا را بر دوش دارد.
ریسک بزرگی که کارگردان در این اثر مرتکب شده است، باز کردن پای تماشاچی به صحنه است، که ممکن است باعث شود روند اجرای هر شب اثر متفاوت باشد. ریسکی که باز دادستان اثر را از آن نجات می دهد.
پایان‌بندی اجرا به نسبت آنچه در متن اتفاق می‌افتد متفاوت است. تفاوتی که سعی کرده تا مفاهیم پنهان در متن را، در اثر آشکاتر نشان دهد.
طراحی صحنه و لباس، رئالیستی و ساده و باورپذیر می‌نماید. تلاش بیشتر برای انتخاب و طراحی موسیقی و افکت های صوتی قوی‌تر، می‌توانست تاثیر این عنصر نمایش را در اثر بیشتر کند.
درجه کیفی نمایش: C
کارگردانی: ۵/١۰
ایده: ٦/١٠
متن: ٥/١٠
بازی‌ها: ۶/١٠
طراحی نور: ۶/١٠
طراحی لباس: ۶/١٠
طراحی صحنه: ۶/١٠
گریم و چهره‌پردازی: ۳/١٠
موسیقی و افکت صوتی: ۵/١٠