درود بر تمامی هنرمندان عزیز، در اجرای " پس از برخورد جسم سخت به سر" به مورخ ۲۸ مرداد روز دوشنبه حضور پیدا کردم. اجرا بسیار با عجله شروع شد که هنوز برخی از تماشاچیان مشغول نشستن یا گفت و گو بودند و هنوز سالن به سکوت کامل نرسیده بود.اجرا سه اپیزود داشت. اپیزود اول با کاراکتر یک دختر شروع شد که بسیار درگیر کننده بود چرا که سرشار ار حس و اوج و فرود های خوب چه از لحاظ کلامی ، حسی و پاساژهای حسی. که متاسفانه در قسمت پایان بندی اپیزود اول بودیم که چندین تماشاگر وارد سالن شدنند که ارتباط را بین بازیگر و مخاطب قطع کرد امیدوارم در اجراهای بعدی این اتفاق نیوفتد. اپیزود دوم کاراکتر پسر بسیار مکث های زیاد و بدون تمهید داشت که اصلا در خور متن نبود و بسیار اکتهای تکراری خسته کننده بود و از مکث ها طوری برداشت
می شد که گویی متن از یاد بازیگر رفته و ناگهان یادش می آید . اپیزود سوم کاراکتر پسر قابل باور نبود و بازی کردن در او مشهود بود و هیچ حسی را در مخاطب زنده نمی کرد و برای حفظ کردن ریتم ، دیالوگ ها را با سرعت بالایی
می گفت و تداعی کننده یک پادکست رادیویی بود و هیچ مکث دراماتیکی نداشت و فرصتی برای فکر کردن به دیالوگ ها برای مخاطب وجود نداشت. صندلی پشت داری که روی آن ویدئو پرژکتور قرار داشت باعث مختل شدن دیده تماشاگران ردیف اول شده بود می توانست یک چهار پایه باشد که پشتی صندلی دیده مخاطب ردیف اول را مختل نکند. و در آخر خسته نباشید عرض میکن خدمت همه دوستان گرامی هنرمند و کارگردان کار و امیدوارم کارهای بسیار خوبی از ایشون و تک تک بازیگرانشان شاهد باشیم.