نظر خانوم دکتر شیرین افراز درباره نمایش پنجاه پنجاه:
مرتضی اسماعیل کاشی را با تاتر صد درصد شناختم.. تاتری پر از خلاقیت و هوشمندی...از همان روز چشم به راه کار بعدیش بودم. تا خبر "پنجاه پنجاه" رسید ... اول اینکه همانطور که خیلی ها گفتند، دو چشم برای دیدن این کار کم است. از نظر من مهمترین خصوصیت اسماعیل کاشی در این دو کار این است که حتی تماشاگران را هم کارگردانی می کند و به بازی میگیرد . پنجاه پنجاه تاتری عمیق ، هنرمندانه و اعجاب انگیز است. به نظرم حذف رورانس هم در این نمایش بی دلیل نیست .. کارگردان بعد از اینکه همه را با سفری در تاریخ آزارنده معاصر، محو در نمایش و دردهای امروز می کند با حذف رورانس تماشاگر مسحور شده را رها میکند... تا خوب به صحنه ی پایانی بیاندیشد ...ما بازی خوردیم یا بازی داده شدیم یا شاید هیچ نمایشی در کار نبوده است!
حال بازیگران را نمیدانم .اما من گیج، مبهوت، غمگین، مشعوف و سرشار از تناقض حسی اما پر از لذت از تماشای این کار ارزشمند از سالن بیرون آمدم .. اگر اهل تاتر هستید حتما این کار را ببینید .