خب... کار پر زحمتی بود... خسسته نباشید به بازیگران و همه عوامل کار
اما از نظر من بیننده هیچ خلاقیتی در کار نبود. درام محض بود. دوست داشتم کاری در حد و اندازه های تئاتر ببینم نه یک نمایش معمولی.
بعد مطلب بعدی اینه که واقعا تا کی باید به موضوعات تکراری مثل فقر و بدبختی تکیه کنیم تا با این موضوعات سر مردم رو گرم کنید. والا به خدا از اینی که روی صحنه در این نمایش دیدم به مراتب بدتر شو داریم تو خانواده های خودمون و اطرافیانمون می بینیم. پس چرا دوباره باید همون قصه های زندگی خودمون رو روی صحنه برای خودمون بازی کنند. من به شخصه وقتی می یام تئاتر به این امید می یام که واقعا تئاتر ببینم نه یک نمایش معمولی. حالا هر چه قدر هم بازی بازیگرا خوب باشه ولی فرم تئاتری کار خیلی برام مهمتره. از این که بیایم فقر و بیچارگی جامعه رو به خورد مردم بدیم این وضعیت هیچ تغییری که نمی کنه هیچ خیلی هم کسالت آوره.
خلاصه کلی ایده ناب و جالب دیگه ای هم هستند بشه روی صحنه آوردشون.