من روزی چند دقییقه هم شده میام اینجا سر میزنم ، شده عادت ...
چند تا صفحه باز میکنم و میرم قسمت نظرات و شروع میکنم به خوندن حتی اگه یادم بره گزینه خوندن بزنم
گاهی یه نظری که جلب توجه میکنه میزنم رو اسمش و تاریخچه حرفاشو میبینم ..
البته دروغ چرا یه روزایی که حسش نیست نوشته های طولانیو با سانسور میخونم :)
خلاصه شده یه بخش از زندگیم حتی اگه سایه وار بیام برم
اجتماع اینجا سه دسته اند یا شاید چهار دسته
1- تمجید کنندگان اغراق آمیز (پیشنهاد میکنم حتما ببینید ، میخوام برم یبار دیگه ببینم ...)
2- نقد کنندگان افراطی و طرفداراشون (یه چندتا دوست که باید بگن کار بد بوده و چند نفر تحسین کننده که ایول گفتیی بد بوده )
3- افرادی که ... دیدن ادامه ›› کاری به کار کسی ندارن ، کار خودشون میکنن خوب بود تعریف میکنن و اگه بد نقطه ضعفشو میگن
4- افراد سایه ...
چند روز پیش رفتم صفحه اولین تئاتری که تنهایی دیدم سرچ کرم و آوردم (گفتگوی برجای ماندگان) چه حس خوبی داشت واسم ، و موزیک راکش و بعدش پیاده روی طولانی تا از سطح به عمق جان بره ! شاید اون تجربه اونقدر برام خوب نبود دلم نمیخواست باز تجربه ش کنم ! و بارها تنها بیام برای دیدن یه تیاتر جدید ! دیدم چه قدر نقد منفی گرفته بود و چه قدرم به اون موزیک راک دوست داشتنی من گیر دادن !
فهمیدم به هر حال تیاتر ببین عوام بودنم عالمی داره و بیشتر بهت خوش میگذره :)