چقدر همزمانی این نمایش با این عصر و روزهارا دوست دارم، موضوعی که اگر اکثریت باهاش درگیر نباشن، حتما که در اطرافیان و نزدیکاشون تک تکِ این چالش ها را لمس و با عمق وجود احساس کردند.
بعنوان کسیکه زمانی مهاجرت ناکامل داشتم، زمان هایی هم تا مرز رفتن یا نرفتن، رفته ام این کار یک حدیث نفس کامل بود برام.
ابتکاری که از حضور تماشاگران بعنوان بخشی از نمایش استفاده می-شد و تصمیم تماشاگر در ادامه روند داستان تاثیر داشت رو بسیار دوست داشتم. اینکه من به بازیگر بتونم بگم برو یا نرو، بمان یا نمان هرکدوم ممکنه در بخشی از زمان تصمیم هرکدوم از ماها باشه و مسیر زندگیمون رو تغییر بده. ماندن هایی که باعث حسرت پرواز عمود ما به عمق آسمانی جدید باشه، یـــا فرود هایی که به خاطر حسرت برگشتن به عقب برای تغییر یک تصمیم اتفاق میفته.
دیالوگ ها فوق العاده بودن، هرکدوم از جملات یک دنیا حرف داخلش داشت و تورو به فکر عمیقی، در عمق آب های سرد و معتدل اقیانوس اطلس فرو می برد.
اولش با خودم گفتم چرا اینقدر اسم کار طولانیه ولی آخر نمایش گفتم دقیقاً به تک تک کلمات نیاز بود. پرواز، دودی، عمودی، اقیانوس اطلس و .... تمام این کلمات حس هایی هستن که به خوبی در طول اجرا بهشون پرداخته می شد.
بعنوان کلام آخر، این کار برای من یک اجرای 5 ستاره بود، از این کار باید حمایت بشه. حتماً دیدن این کار رو به همه دوستان توصیه می کنم. این ... دیدن ادامه ›› اجرا از اون دسته اجراهاست که اگر نمیدیم ولی تعریفشو از دیگران میشنیدم حسرت دیدنش همیشه باهام میموند.
واقعاً خسته نباشین به تیم کارگردانی و به بازگران خوب و عوامل پشت صحنه.
حــــمایـــت کنیم ازین کار زیــــبـا
#تئاتر_خوب_ببینیم