سلام و عرض ادب
نمایش مفهومی بود، بازی بازیگران و آمادگی بدنیشون عالی بود مخصوصا آقای ایمان میرهاشمی ؛ نور پردازی هنگام کابوس دیدن بازیگر زن(رویا) عالی بود، از روی پوستر کار میشه فهمید که داستان کمی به افرادی که مشکل روانی دارن اشاره میکنه که به گفته ی کارگردان کار آقای مسعود طیبی این نمایش بر اساس بیماری سایکوسوماتیک یا روان تنی نوشته شده که رویا بر اساس یک شوک عصبی دچار بیماری ذهنی میشه،در ابتدای نمایش کمی گنگ هست ولی هرچی به پایان نزدیک میشیم داستان جذابتر میشه و متوجه مرگ بازیگر مرد میشویم که در واقع در تمام نمایش روح بهمن همسر رویا هستش، در واقع بهتره که این نمایش رو از دید زن قصه نگاه کرد،میزانسن فوق العاده بود،فضای نمایش جوری بود که آدم واقعا حس میکرد که توی غسالخانه هست، در مجموع این نمایش جوری هست که آدم رو به فکر فرو میبره.
در پایان باید از گروه هایی که در این شرایط سخت کرونا با رعایت نکات بهداشتی سعی بر زنده نگه داشتن تئاتر دارن تقدیر و قدر دانی کرد.
خسته نباشید دوستان
؛