«اگه بعد از مرگ، زندگی‌ای در کار بود، شماها نمی‌خواد به من زنگ بزنید. من خودم باهاتون تماس می‌گیرم...»

نمایش مرگ،
نوشته‌ی وودی آلن،
با هدایتِ علیرضا احمدی.
در این نمایش، هیچ اتفاق جدید و خاصی در طراحی صحنه، موسیقی، و یا حتی گریمش، رخ نداده. اما این نمایش، در یک چیزِ خیلی مهم، خودش رُ مدعی می‌دونه که همون انتقال انرژی و حالِ خوب، به تماشاگراست؛ یعنی به وجود آوردنِ اتمسفری روان‌نشین، شبیه به خواب‌هایی که طعمش هنوز هم گوشه گوشه‌ی ذهنمون رُ به خودشون اختصاص دادن.