زجرآور نتیجه نهایی درباره این نمایش هس که به ذهنم میرسه.

حدود ۲۰ دقیقه تأخیر در شروع نمایش، عدم رعایت پروتکل های بهداشتی و تکمیل ظرفیت سالن و عدم رعایت فاصله بین صندلی ها با وجود تهویه و فضای کوچک تماشاخانه، صدای گوش خراش دوربین عکاس و فیلمبرداری یکی از دوستانِ بازیگران با موبایل در طول نمایش، و سخنرانی بی جهت و زمان بر یکی از مخاطبان در انتهای نمایش تجربه ی تلخ و بدی رو بعد از مدت ها مخاطب تئاتر بودن برای من رقم زد.
بجز بازی مرتضی دلداده (در نقش پاول) که به خوبی از پس ایجاد موقعیت طنز و نقش خودش براومد، بازیگران اصلی جناب شکری (در نقش میشل) و سرکار خانم حاج حسن و علی دادی (در نقش ناتالی و سباستین) به هیچ عنوان موقعیت های طنز رو درست ایفا نکردن و بعضا اشتباهات میشل در بیان جملات روند نمایش رو مختل کرد.
بجز لحظاتی که پاول بر روی صحنه حضور داشت و لحظات جالب و طنزی رو به وجود آورد که از خنده ی تمامی حضار قابل فهم بود، سایر دقایق نکته ی مثبتی نداشت و در مجموع باعث شد تا بعنوان مخاطب کلمه زجرآور رو برای این نمایش انتخاب کنم و امیدوارم در اجراهای بعدی ضعف های مختلف این نمایش برطرف بشه.