به نام نسیم تسلی بخش ابریشم خیالم

نقد تئاتر مرغ دریایی دایی وانیا به کارگردانی حسین حیدری پور

نویسنده نقد: علیرضا درشتی نژاد

کوتاه قامت:
گونه های گوناگون هنری مانند: ادبیات، نقاشی، سینما، تئاتر و....... همیشه مردمی ترین شیوه اعتراض را برای یک جامعه فراهم ساخته است و هنرمندان ... دیدن ادامه ›› مختلفی در سراسر دنیا با آثارشان اعتراض خود یا بخشی از اجتماعشان را برای همگان انتقال داده اند.اما اندازه ی ارزش اثر معترض باید به مقدار یا حتی بیشتر از موضوع باشد تا اعتراض شکل بگیرد وگرنه اثر تبدیل به شعاری بیهوده می شود.
مرغ دریایی دایی وانیا سعی دارد که اثری کمدی، معترض و ایرانی باشد، ولیکن ابدا ما رابا کمدی طرف نمی سازد، اکثرشوخی ها و موقعیت ها کلیشه ای و تکراری است و نمونه ی آنها را تقریبا پانزده سالی می شود که در انواع تئاتر ها و نئوفیلمفارسی ها مشاهده میکنیم و مخاطب به راحتی می تواند موقعیت هاو شوخی هارا قبل از رخ دادن پیش بینی کند.
اعتراضی خواندن این کار نیز، هندوانه به زیر بغل گذاشتن تیم سازنده است زیرا کار در نوشتار به دام شعار افتاده و در اجرا هم به صورت مداوم با شعارهای گوناگون مارا طرف میکند،پس می توان نتیجه گرفت که قامت اثر برای اجرا یک موقعیت اعتراضی بسیار کوتاه است.
نقطه قوت اثر اما ایرانی بودن کار است که چند وقتی میشود در تئاتر ما فراموش شده ولی در اینجا میتوانیم بگوییم با یک کار ایرانی الاصل طرفیم که در اجرا شلخته، شعاری و بی منطق است،ولیکن اصالت سبکش را حفظ می کند.