سلام .نمایش اتاق رو امشب دیدم
نویسنده تونسته بود نمایشنامه خوبی ارائه بده ، همین طور کارگردانی کار بدون نقص بود ، این دیدگاهم نه نظر کارشناسانه نسبت به تئاتری که روی صحنه رفته ، که از دیدگاه یک کادر درمان که در بخش ای سی یو کوید کار می کنه هست ، نقدی به بازیگران خانم دارم اینکه چرا بازیگران پرستار همگی عصبی تند خو و رفتاری ناملایم با همکارانشون داشتن ؟ در حالیکه پرستاران و تمام کادر درمان معمولا رفتار دوستانه و ملایمی باهم دارند . حداقل اونچه که من در تمام سال هایی که در بیمارستان کار می کنم شاهدش بودم این طور بوده ،این تناقض می تونه باعث بشه این فکر به ذهن مخاطبی که در این محیط کار می کنه خطور کنه که بازیگران خانم نتونستن همدلی لازم رو پیش از رفتن روی صحنه و در حین نمایش با هم داشته باشن و عمیقا نقش شون رو درک نکردند ،عشق نیاز یک پرستار هست ،من عشقی دریافت نکردم از پرستاران زن روی صحنه. بازی بازیگران آقا بسیار باور پذیر و به جرات میتونم بگم بی نقص بود.
آقای کشوادی کار بزرگی کردند که تونستن پچ پچ های پشت استیشن رو در گوش مردم پشت در فریاد بزنن
آرزو می کنم روح آقای کشوادی در آرامش باشن ?
خسته نباشید میگم به تمام عوامل نمایش