فیلم سینمایی in the shadow of the moon تا قبل از این که نخستین رگه های تخیلی خود را به مخاطب نشان دهد یک تریلر جنایی خوب و قابل قبول است اما دقیقا زمانی که مخاطب در نیمه دوم فیلم متوجه می شود با یک اثر تخیلی مواجه است فیلم روند نزولی در پیش می گیرد که ریشه در تناقض ساختار متن دارد. تناقضی که صرفا به وسیله پلی کوتاه و نامطمئن سعی شده ارتباط آن با محتوا برقرار شود. مخاطب عملا در پایان فیلم زمانی که تمام کنجکاوی هایش برای حل معما تبدیل به یک تخیل آرمان گرایانه شده است دیگر انگیزه ای برای تماشای اثر ندارد. فیلم در محتوا دقیقا نقطه مقابل آثاری همچون predestination 2014 است. عموما آثاری که با محوریت زمان روایت می شوند همواره جذابیت مضاعفی دارند و این فیلم نیز این ویژگی را دارد اما باید اذعان کرد که بواسطه جلوه های بصری نه چندان قوی و روایت نامتقارنی که دارد یک پله از آثار فاخر هم نوع خود عقب تر است.

۶ از ۱۰