اصرار بر مردن، اصرار بر طریق خاصی از مردن، برای من تعبیر اصرار نادانسته مان بر طریق خاصی از راهی شدن به سمت مرگ، به اسم " روزمرگی" است. اصرار بر این که جنازه مان روی زمین نماند، انگار که تمنای پرداختن به هر چیزی که حتی بی دلیل، همه باید به آن بپردازند.
نمایش "یاد داشت هایی بر بی پایانی"، به گمان من تلاشی ارزشمند و مجموعه ای از خلاقیت هاست. بازی با نور، زیادتر از چیزی بود که به چشم من خوش باشد و فکر میکنم که مسیر پیشرفت باز است.