لازم داشتم اکرم را بیشتر بشناسم. گنگ و خاموش بود و باقی ماند.
قاب ها چشم و روح را نوازش میدادند. گلخانه به گمان من به عنوان مخاطب آماتور، بسیار درست و به جا بود و پایان بندی را بسیار دوست داشتم.