توی این روزهای سخت ، افزایش بیشمار و روز افزون عنتلکت های هنر دوست ، سفت شدن عضله های صورت برای خندیدن و هزار دلیل غم انگیز دیگه ، نوشتن نمایشی بر مایه ی طنز بدور از هرگونه شوخی های جنسی کار بسیار سختیه . سخت تر از اون کارگردانی اون نمایش روی صحنه تئاتر هستش . اینکه توی این نمایش همه چیز به سادگی هرچه تمام تر باعث میشد آدم از ته دل بخنده خودش یک نقطه قوت بسیار زیادی رو داره . برخی دوستان کلا کسرشانشان میشه بخندن و یا فکر میکنن اگه طنز رو نقد بکنند خیلی خاص و پر طرفدار هستند ولی به کسایی که درونشون با بیرونشون یکیه و دوست دارن حداقل ٨٠٪ زمان یک اجرا خنده روی لبشون باشه حتما این نمایش رو ببینند . این روزها اگه وقت برای خندیدن و شاد کردن خودت نزاری باختی