قصه داریم
اما این قصه خوب گفته نمیشه، یعنی خستت میکنه، تئاتر های ایرانی خیلی جای ایجاد کمدی موقعیت دارن، اما چسبیدن به لهجه ترکی، که باهاش خنده بگیرن؛ بازیگریه خفنی از هیچکدوم از بازیگرها نمیبینیم، یک بازیگر کت و شلواری که اصلا بازیگر نیست، فوکوس میکشه بیا و ببین، کار شلخته اس، ارزش یکبار دیدن رو برای تماشاچی عام داره ?