خوزستان، خوزستان، خوزستان ...
درود بر تیوالی های عزیز
پیش تر و در لینک ذیل هر آنچه لازم بود، در بررسی نمایش تاکسیدرمی ذکر کردم.
https://www.tiwall.com/wall/post/258735
حجم مطالب مثبت برای اجرا در روزهای اخیر به خوبی کیفیت قابل قبول این اثر را نشان می دهد. حقیقتاً در دوره هشت ساله، جنگ برای کل کشور بود اما خوزستان سهم بسیار بیشتری داشته است. برای مثال، به خوبی در بخش ابتدایی اجرا در خصوص ویرانه ماندن و عدم بازسازی مناسب خرمشهر اشاره شد. خوزستان یک روز آب ندارد، یک روز هوا ندارد، یک روز اینترنت ندارد و برخی روزها همه این ها را با هم ندارد؛ در عوض خوزستان استعدادهای بی نظیر دارد، درست مثل اعضای محترم این گروه؛ از کارگردان تا بازیگران، از طراح صحنه تا طراح لباس و سایرین که اکثر یا همگی آن ها اهل خوزستان هستند. یک گروه بدون ادعا که با خلاقیت و پشتکار یک اثر قابل دفاع را خلق کردند، به راحتی از شما خنده می گیرند، به سختی شما را در فکر فرو می برند و با نگاهی جدید و از دید حیوانات تلخی ها و زشتی های جنگ را به تصویر می کشند. هفته گذشته و در طول زمان اجرا یک سؤال پر تکرار در ذهنم وجود داشت : واقعاً بخندیم یا اشک بریزیم ؟
از تئاتر خوب و گروه هایی که با امکانات محدود اثر درجه یک خلق می کنند، حمایت کنیم.