دلاو عشق نیست سرشار از احساس است.
برخی میگویند انسان احساس است، ترس، عشق و یا هر حالت دیگر، دلاو نمایش بی کلامی است که سعی دارد گذر از روزمرگی و نیازهای اساسی را با جادوی عشق روایت کند و در این مسیر از موسیقی لذت بخش و اکت بی نظیر بهره برده است، نمایش مرگ سوژه را تبدیل به کنشگری فعال میکند و چه زیبا به ساختارهای پهن دامنه و ته نشستهای فکری ( ساختار ذهنی اشتباه) اشاره دارد. در مورد این نمایش نمی‌توان زیاد نوشت باید دید و تجربه کرد
⭐⭐⭐⭐

پی نوشت: نمایش به این لطیفی با این موسیقی ببینی ولی دو عکاس با دوربین قدیمی بیایند و عکس بگیرند، انصاف نیست و حرفه‌ای گری نیست، عکاسهای این چنین نه تنها ابزار شغل خود را ندارند بلکه کار خود را نیز بلد نیستند، این دیگر حرفه نیست، صدای شاتر وسیله‌ای برای آزردن روح و روان مخاطب است. در ضمن خود خود آقای مهیاری از این موضوع بسیار ناراحت بودند، لطفا مسئولین سالن بهای بیشتری به مخاطب بپردازند.