نمایش هالووین
نوشتن برای تجربه‌ای دیداری همیشه حساس و سخت است.
شاید توصیفی از حال و هوای شخصی حین تماشای اجرای نمایش صادقانه‌ترین راه برای شرح تجربه‌ی بصری‌ام از این نمایش باشد. نمایش با تمپوی تند و زبانی در ابتدا سخت شروع می‌شود، اما رفته رفته واژه‌ها برایم آشنا شد و مشکلی در دریافت کلمات متوجهم نشد.
به نظرم (که می‌تواند غلط و یا مخالف با خواست و تفکر گروه اجرایی باشد) این نمایش در متن به کمدی سیاه نزدیک‌تر بود و به همین دلیل، علت انتخاب شیوه‌ی اجرایی نزدیک به کمدی فارس و بعضی شوخی‌های جنسی را غیرضروری و نامتناسب با فضای متن احساس کردم.
در مورد بازی بازیگران اما، بازیگران همگی پر تلاش و با انرژی گرمی روی صحنه نمایش حاضر بودند و تنها شاید چند عامل کوچک (که از سختی اجرا و کنترل آن‌ها حین اجرا آگاهم) موجب دور شدنم از فضای ساخته‌ی دست بازیگران شد.
صدای بلند بازیگران و عدم تناسب آن با ابعاد سالن و همچنین ریتم یکنواخت بیانی، موجب مونوتون شدن و از بین رفتن ظرافت‌ها، احساسات و طنزهای کلامی موجود در متن می‌شد.
تنها اپیزود جذاب نمایش برایم اپیزود مرد مست و کشیش بود که با بازی صادقانه و گرم و کنترل شده‌ی ایمان اصفهانی و خشایار رحمتی و ... دیدن ادامه ›› همچنین استفاده‌ی ساده و صحیح از اکسسوار و میزانسن‌ها فضای دلنشینی برایم رقم زد.
در این اپیزود بر خلاف سایر اپیزود‌ها تلاشی برای دیده شدن یا جلب توجه و خنده گرفتن از تماشاچی شاهد نبودم و همین صداقت بازیگران فضای گرم‌تری از سایر اپیزودها برایم رقم زد‌.
در نهایت به تمام عوامل اجرایی و بازیگران خسته نباشید میگم و برایشان آرزوی اجراها و تجارب ناب و دلنشین دارم.