سوژه ساده روون ولی پرداخت درست و جذاب .
چقدر فیلمساز درست میشناسه جامعه خودشو دیالوگ واقعا از دل خود جامعه ایران اومده بیرون، کار خودشو کرده فیلم حرفشو خیلی راحت داره میزنه یه برش از زندگی خانواده های خشک ایرانی 👌🏻
یه مامان بی چاره همیشه نگران که کاری جز نگرانی ازش بر نمیاد یه بابای دوست نداشتنی ایرانی که بچه هاش نمیتونن دوسش داشته باشن فقط انگار چون باباشونه باید تلقین کنن که دوسش دارن .
یه بچه کوچیکتر توی خانواده که همیشه وسط تنشای مسخره بچه‌بزرگ و مادر پدرشه .
خیلی ساده است ولی دقیقا یه بخشی از جامعه ماست من دوسش داشتم واقعا .
کاتی که زده شد و ما قصه رو از دید خواهر دیدم بی جا نبود تکرار مکررات نشد دوباره شنیدن قصه آدم دوست داشت دوباره از دید خواهره ببین چی شده چه اتفاقی افتاد👌🏻