واقعیت اینه بیشتر از متن از بازی لذت بردم. ایده خوب بود ولی کامل نبود.توی ذهنم هی ایده پرورش پیدا میکرد و میگفتم پس چرا نیست اینجوری.چرا جلوتر نمیره و...

بازی فائزه یوسفی رو تا حالا ندیده بودم ،ولی مشخص ه که بازیگر خوبیه و می‌تونه اتفاقات خوبی براش بیوفته.صداش هم واقعن خوبه و جای کار داره.

مهمترین ویژگی این مونولوگ بازی ه. جدای از بازی خوب بازیگر ، بازی ای که همه مون در حال انجامیم در زندگی .برای باقی ماندن.
جمله طلاییش شاید این بود: من فائزه یوسفی ام و فقط دارم یه تئاتر بازی میکنم . نقل به مضمون

و البته کلن من بجز مونولوگهای گروه لیو و تک و توک بعدش،با مونولوگ زاویه دارم.