درود،
بعد از ماهها به تماشای نمایشی رفتم که بیشتر از سر ارادت و دوستی به آزاده شمس عزیز بود،نمایش پائولا.
باید قبول کرد که دیگر آزاده شمس یکی از اثرگذارترین افراد در حوزه پرفورمنس آرت و تربیت و به کارگیری دختران و زنان ایرانه خانم زیبا یعنی وطنمون هست. هر دفعه پرفورمنسی زیبا با داستانی جالب توسط دختران ایران می آفریند❤️
این بار با وجود ۴ بار بازبینی و محدودیتهایی که می دانیم برای فرهنگ و هنر مخصوصا پرفورمنس و مخصوص برای زنان و دختران برای انتخاب پوشش و‌ طراحی حرکات موزونشون هست اما ترکیب این هنر و انتخاب خواننده ای عالی و نوازندگان ویلون ماهر یکساعتی را فراهم می آورد که همزمان با دیدن رقصهای زیبا و ترکیب با هنر باله از لحاظ شنیداری هم گوشها و روحمان نوازش شوند، با انتخاب داستانی برگرفته از حوالی سالهای کودتای شیلی و کشته شدن هزاران نفر در کودتایی علیه این آلنده نازنین!!
به نظرم در پایان از دیدن مجموعه این هنرها پشیمان نخواهید شد...
در این نمایش
زن
زندگی
آزادی
جریان دارد و من اجرای دیشب رو در پایان با یاد چریکه بادپا دختر زیبامون نیکا به پایان بردم.💔
با آرزوی ... دیدن ادامه ›› موفقیت برای آزاده شمس، گروه خوبش و تمامی هنرمندانی که حتی در تاریکترین لحظات بر عرصه هنر و زنده ماندنش نور می تابانند.
✨
به اثر و تماشاگران ۴ میدم با توجه به سختگیری های همیشگی خودم.

تلاشی ناموفق برای ادامه و تکرار پیش از کشتن...(نظر شخصی)
پارسال سه مرتبه پیش از کشتن را تماشا کردم و هر بار مسحورتر از قبل شدم، فریز مکبث فریز را با پتانسیل آرش دادگر که خیلی دوستش دارم و گروه کوانتوم و این بازیگران خوب میسنجم. کار امسال تکرار کار سال قبل بود با همان شیوه و حتی همان سبک متن و نمایشنامه و طراحی صحنه و...هرچند نمایش پیامها و شعارهای اجتماعی و سیاسی خوبی دارد اما اگر قرار بر تکرار خویش است باید قویتر باشد نه ضعیفتر، هرچند امسال عمار عاشوری و امین طباطبایی عزیز هم حضور نداشتند که بی تاثیر نیست...شاید هم نویسنده جدیدی نیاز است و خون و تفکر و سبکی جدید!
دو دیالوگ پایانی پیش از کشتن و فریز مکبث فریز رو هم که تقریبا یکسان بود خطاب به جباران تاریخ می گذارم:

پیش از کشتن:
تو ... دیدن ادامه ›› مگه خدایی؟
دیالوگ پایانی نمایش و جمله کاساندرا خطاب به آگاممنون و آگاممنون زمانه درباره سیاستهای نابودگرش و جنگ ده ساله اش( چه آشناست این داستان)

مکبث:
نوکر: نه. تو خدا نیستی. تو پادشاه کوچکی بودی که برای اجرای عدالت بزرگ، خود عدالت رو به مسلخ بردی.

آرش دادگر و کوانتوم عزیز دوستتان دارم❤️ و در روزگاری که تیاتر خوب کم است دیدنش پیشنهاد می شود ‌و نمره ۴ می‌دهم.
پ.ن:
امان از عکاسانی که سه نفری روی سکو کنار ردیفهای پایین بودند با حرکات بدنی و فیزیک مزاحمشان، هرچند با شاتر سایلنت تلاش داشتند کمترین مزاحمت را داشته باشند.
امان از ورود دادن ده پانزده نفر آن هم با تاخیر ۶-۷ دقیقه ای پس از شروع نمایش. اگر قرار است با تاخیر ورود دهید ما حاضریم ده دقیقه هم صبوری کنیم ولی حواسمان پرت نشود آن هم برای ساکنین ردیف یک !! با فیلمبرداری و عکسبرداری بدون اجازه و حواس پرت کن و خنده های نابجا حین اجرا! به جو سالن و برگزاری و فرهنگ تماشاگران نمره ۲/۵ میدم.

تشکر از تمامی عوامل که مشخصا خیلی برای این کار زحمت کشیدند و تمرین کرده اند. نمایش نگاه نقادانه ای همراه با لحظاتی طنزآمیز داشت به سران زَر و زور و زِر که مانند همیشه جنگ افروزان جامعه بشری هستند و در راس دنیا کنار همدیگرند و هزینه این حماقتهاشون رو باید مردم عادی جوامع بدهند! مرگ بر جنگ و جنگ افروز.
امیدوارم در زندگیمون نهنگهای قاتل رو الگوی خودمون قرار بدیم برای رسیدن به هدف با اتحاد و همدلی و برنامه ریزی.
نمایشی تقریبا خوبی بود و هرچه جلوتر رفت ریتم بهتر و جذابتری پیدا کرد.به اجرا ۳/۵ و به جو سالن و تماشاگران ۳ میدم اونم به خاطر زوجهای جوانی که وسط نمایش با هم حرف میزنند یا کناری خودم که بارها با موبایلش پیام داد و تمرکز من بیچاره را بهم ریخت. ایکاش مگس‌کشی داشتم یکی به راست و یکی تو سر زوج‌جوان جلویی میزدم که انقدر حرف نزنند 😄
اجرای امشب هم تقدیم شد به حمید جبلی عزیز که درسالن بودند و دیدن چهره با لبخند همیشگیشان مایه مسرت ما شد❤️✨

دیشب در فضای نامساعد تالار اصلی تئاتر شهر نمایش رو دیدم، با توقع بالا رفتم و واقعا منو ناامید کرد، فرم اصلا خوب نبود و شاید فهمیدم که چرا پارسال نمایش رو نگرفتم و دلیلش رو یادم نمی اومد و احتمالا به جز سولدات بودنش و حمایتم از نمایشهای کمتر معروف، نقدهای دوستان تیوالی هم بوده که یادم نبود از پارسال.انتظار داستانی عاشقانه و اجرای سحرانگیز توسط افشاریان رو داشتم که شاید پیش توقع بالام و دیدن مونولوگهای خوب اخیر باعث شد کار منو نگیره مضاف بر اینکه باید بدانید مردم کمتر اجرارویی که نمایشهارو بیشتر بر اساس اسم و رسمشان خریداری می کنند و کمتر مقید به رعایت فرهنگ دیدن نمایش هستند بیشتر مخاطب این نمایشند ، وقتی تماشاگران پارسال در شکوفه های گیلاس صامت رعایت نمی کردند دیگه در بک تو بلک که جای خود دارد طوری که کناری من یواشکی فیلم می گرفت، کناریش کودکی ۱۰ ساله آورده بود که نیم ساعت اول صفحه گوشیش روشن بود که تذکر دادم و‌کلا تمرکزم برای نمایش از دست رفت، تصور کنید در دقایقی که سالن و‌ صحنه سیاهی و تاریکی و سکوت مطلق است فردی با موبایل و فلاشر عکس می گیرد!!! کلا تجربه دلچسبی نبود. میتونست این نمایشنامه زیبا با اجرای هنرمند قویتر دیگه ای و در سالنی دیگه تجربه خوشایندی به همراه داشته باشه.
اگر خاطرات خوبی از این نمایش دارید پیشنهاد میدم امسال و در این سالن که وسط نمایش صدای اذان هم از بیرون به داخل می آید(یعنی نمی شود صدای بلندگوهای بیرون سالن را کم کرد یا سیستم عایق صوتی دیواره ها و داخل را تقویت کرد؟! ) و با‌این جو و ‌اتمسفر سالن بیخیالش بشید.
به نمایش ۳ و به جو سالن و تماشگران ۱ میدم!!!

امشب تصمیم گرفتم به دنبال نمایشی ساده و روان و نه سنگین و پیچیده باشم که انتخابم زردآلو بود تا ساعتی از این دنیای پرمشغله و پر از سیاهی به دور ... دیدن ادامه ›› باشم که خوشبختانه انتخاب خوبی بود و با حال خوبی از سالن هیلاج خارج شدم.
مونولوگی به غایت ساده و روان و بی آلایش و بی تکلّف.
بازی درخشان احسان سلیمیان کار رو خودمانی کرده بود و در ایران کودکی ما به خانواده، روابط، پدر و آلزایمر که خودم به شخصه باهاش در نزدیکان مواجه بودم می پردازد، آلزایمری که ترس پیری خودم است که روزی عزیزانم را به خاطر نیاورم. خنده و اشک برخی تماشاگران نشانگر سادگی و انتقال مفاهیم نمایش به مخاطب هست.نمایش من رو مقداری یاد نمایش سبکی دوستداشتنی انداخت.
به اجرا ۴ میدم و به جو سالن و تماشاگران ۵ میدم. ❤️✨
پیشنهاد تماشا میدم به طرفداران مونولوگهای این‌چنینی.

تکه ای از مونولوگ نمایش :
«تا امروز نتونستم جواب این سوال آقام رو‌ بدم:
آدم هیچ خاطره ای نداشته باشه بهتره یا اصلا نباشه؟
اگه یه روز دیگه هیچی یادم نیاد اصلا میشه گفت من توی این دنیا هستم؟
سوالش همیشه باهام موند. کاش امروز اینجا بود و بهش می گفتم: آقا جون مهم نیست که چیزی یادت نیاد؛ اگه حتی یه نفر اسم تو رو یادش باشه و اونو با عشق تکرار کنه یعنی توی این دنیا هستی، حضور داری.»


حامی: یعنی ممکنه ما هم روزی به فراموشی و آلزایمر دچار شویم ولی هنوز محبوبمان را یادمان بیاید یا اون به دیدارمان بیاید و با ما گفتگو کند؟
💔🦋💙

واحد ملاقات الف ی

درود،
کار بسیار خاص و سنگین هست. بهتره خود دوستان بروند و تماشایش کنند و به قضاوت اثر بپردازند. فعلا نمره ای به این نمایش نمیدم تا اجرای دوم و احتمالا سوم را هم ببینم و بعد نمره نهایی و نظراتم رو بدم، هر چند احتمالا دوستان نقدهای بسیار زیبایی بر این کار خوب و بازی مثل همیشه شاهکار اسماعیل گرجی عزیز ارائه خواهند داد❤️ به جو سالن و تماشاگران ۵ میدم✨
با تشکر از پیمان قدیمی و تمامی عوامل.🤍

به همراه دوستی تئاتر اولی این نمایش رو دیدم، والا نمیدونستم بلیط اضافه ام رو‌به کی هدیه بدم بنده خدایی رو مهمون کردم که مشخصا از نمایش چیزی سر در نیاورد و احتمالا براش جذاب هم نبود🤗😁
خودمم نمایش‌نامه «کله‌تیزها و کله‌گردها» و یا «خودی و غیرخودی» برتولت برشت رو نخوانده ام پس متن برام ثقیل بود و نهایتا تونستم مقداری به شرایط کنونی و سالهای گذشته تعمیمش بدم مخصوصا با کدهای
00-57-13
00-88-13
00-78-13
00-77-13
که توجهم بهش جلب شد و با جابجایی اعداد میشد به انقلاب ۵۷، جنبش سبز و‌ ماجراهای سال ۱۳۸۸ و کوی دانشگاه در سال ۷۸ و قتلهای زنجیره ای در سال ... دیدن ادامه ›› ۷۷ پی ببرم( احتمالا) تاریخ کلا تکرار میشه...جنایات و ظلمها... در هر کشوری و هر برهه ای...
پرفورمنس و فرم عالی بود و مشخصا بسیار زحمت کشیده شده و به نمایش ۴ میدم و نیاز دارم دوباره تماشایش کنم.



پ.ن: به محیط و جو سالن هم ۲ میدم اونم به خاطر صندلیهای ناراحت، نامناسب و افتضاح تالار مولوی و سرویس های بهداشتی که از سه تا روشویی یکیش آب دارد و جامایعی هایش فقط یکی پر است...!!!

درود، یک عدد بلیط نمایش هیدن ردیف ۴ وسط برای دوشنبه یعنی امشب موجود است و خریدار خوشبخت کنار شخص شخیص بنده جلوس خواهد نمود و در هیدن هیدن خواهد شد.😁
متقاضی در تلگرام به @hami0 پیام بدهد.

اگر در سبک آناکارنینا هست که دیدنی خواهد بود و بذاریمش تو لیست✨

درود.
دیشب نمایش #گربه_نره_و_روباه_مکار
رو در تماشاخانه ایرانشهر و سالن استاد ناظر زاده کرمانی تماشا کردم،
دومین نمایشی که در این هشت ماهه دیدم و خوشبختانه این اثر موزیکال و پرفورمنس آرت اوشان محمودی هم اثری سیاسی و اجتماعی بود که به نظر من نگاهی به تاریخ معاصر ایران در بیانی هنری و لفافه داشت(نظر شخصی)
همه چیز در جای خودش قرار داشت و مشخصا هنرمندان تمرین زیادی کرده بودند و با این گریمهای سنگین در اجرای ۸۵ دقیقه ای اثر موفق بودند. پیشنهاد تماشا دارم برای علاقه مندان به اندیشه و هنر .
مونولوگها و دیالوگهای جالبی هم در نمایش جریان داشت به عنوان مثال: اهالی سیرک از زندگیشون واژه ((چرا)) رو‌ حذف کرده بودند!که زندگیشون زیباتر بشه! (چه حکایت ... دیدن ادامه ›› آشنایی)
چرایی و پرسشگری که در حکومتهای ایدئولوگ و توتالیتر جایی ندارد و این مردم کم کم به ارزش چرا پرسیدن و پرسشگری و مطالبه گری پی بردند، هر چند که تاریخ همیشه در حال تکرار است.
به نمایش ۴ از ۵ میدم و به جو‌ سالن و تماشاگران ۴/۵ میدم.
از تمامی عوامل سپاسگزارم، تک تک نام نمیبرم ❤️

پ.ن: دوستان اجرارو و سایر اهالی تئاتر حال دلمان خوب نیست و می دانیم، اما از هنر و هنرمند حمایت کنیم، جامعه ای که جلوتر از بسیاری دیگر از اقشار جامعه کنار مردم بوده است و حتی امروز با هنر خودش به مبارزه با جهل و ... می پردازد.
احتمالا از اواخر شهریور دوباره اوضاع مانند سال قبل خواهد شد پس در این چند ماه پیش رو هم بازتوانی روانی و‌ روحی کنیم و هم از تئاتر این هنر عاشقانه و هنرمندان عاشق حمایت کنیم.