درود، دیشب بعد از چند ماه به این شهر جادوی سیاه یعنی سالن تئاتر قدم گذاشتم و نمایشی خوب نصیبم شد و باز مات و مبهوت این پدیده! شدم، یعنی تئاتر. نمایش درام روانشناختی هست و چه خوب که خود تئاتر برای شخص من نوعی تراپی هست...
دوستان کارشناس و متخصص نمایش و روانشناسی تحلیلها و نقدهای حرفه ایشون رو ارائه داده اند و کار در انتهای مسیر است، از شبهای پایانی لذت ببرید.
سپاس جناب کوهی برای بررسی بیماری تروما و نمونه ای از تروماهای کودکی که هر کدام ما مخصوصا دهه ۵۰ و ۶۰ ایها بیشتر لمسش کرده ایم. هر چند تروماهای به جا مانده از دهه های گذشته و خانواده سنتی ایرانی فراوان و متعددند.
بازی پیمان کوهی و مهران مرادی منو میخکوب کرد، ممنون از بازی زیبای خانم پهلوان و زحمات تمامی عوامل.
همیشه بدرخشید و نگذارید چراغ نمایش در ایران امروز خاموش و کم فروغ شود حتی اگر حال اکثر ما خوب نباشد...
هنر در دهه سیاه ۶۰ زنده ماند و رشد کرد پس انتظارمان این است اهالی هنر از هنر و صحنه متارکه نکنند!! به این مسیر تاریک به اندازه سهمتان و تواناییتان نور بتابانید، حتی با باریکه ... دیدن ادامه ›› ای نور...✨🤍

به نمایش ۴/۲۵ و به تماشاگران( طبق روال سالهای اخیرم و امتیاز دهی به سالن و جو و فرهنگ تماشاگران) ۵ میدم.
به امید روزهای خوب برای ایران و هنر ایران زمین.
💚🤍❤️