بنظر من نمایش متوسطی بود. بازی ها خوب و یکدست بودن و بازی خیلی درخشان و یا بد ندیدم. طراحی صحنه و لباس خوب بود. موسیقی کار رو دوست داشتم البته بجز یک جا در اوایل کار که صدای شلیک توسط دلقک هماهنگ نبود.
متن کار خیلی معمولی بود و با اینکه بعضی از دیالوگ های کار رو دوست داشتم اما کلیت متن برای من جذاب نبود و کمی کلیشه ای و حتی پایان بندی اون قابل حدس بود. ریتم کار یه جاهایی افت میکرد و دوباره به لطف بازی های خوب برمی گشت. در کل بنظرم اگه یک ربع از زمان کار کم میشد میتونستیم کار بهتری رو مشاهده کنیم. در هر صورت به عوامل کار خسته نباشید میگم.

پ.ن: متاسفانه من دیر رسیدم و نتونستم دوستان تیوالی رو ملاقات کنم. امیدوارم باز هم شاهد قرار گروهی برای دیدن نمایش های دیگه باشیم و افتخار آشنایی دوستان نصیبم بشه.

بعد از گذشت چندین ماه دوری از تئاتر به دیدن این نمایش رفتم. به طور کلی نمایش قابل قبولی بود. اجرای دوباره آثار فاخری مثل این کار نیاز به شهامت داره و ناخواسته با اثر اصلی مقایسه میشه و خب از این جهت با نسخه اصلی فیلم قابل قیاس نبود.
ایده اضافه شدن طنز به اجرا رو دوست داشتم و کمک میکرد دیدن کار برای مخاطب یکنواخت و خسته کننده نشه هرچند به نظرم گاهی از قالب کلی نمایش خارج میشد.
بازی ها به طور کلی قابل قبول و یکدست بود. کارگردان با اضافه کردن متهم و خواهرش به ابتدا و انتهای کار به نوعی دیدگاه و قضاوت شخصی خودش نسبت به متهم رو در اجرا دخیل کرد که ماهیت این کار و حتی نحوه اجراش رو دوست نداشتم.
در نهایت به عوامل کار خسته نباشید میگم و دیدن این نمایش رو به کسایی که فیلم اصلی رو ندیدن پیشنهاد میکنم.

بالاخره شانس اینو داشتم این اثر زیبا رو تماشا کنم و خوشحالم که از دست ندادمش
گفتنی هارو درباره این اثر سایر دوستان گفتن و تکرار نمیکنم
برای من این کار به اندازه سیزیف دوست داشتنی بود

اسماعیل گرجی آلنده نازنین رو برام به یاد موندنی کرد

شانس اینو داشتم که در آخرین اجرا به تماشای این نمایش برم. همین طور که سایر دوستان اشاره کردن فضاسازی و طراحی صحنه کار بی نظیر بود طوری که تو وسط تابستون حس سرما بهم تلقین شده بود!
بازی ها کلا خوب بودن اما بازی آقایون نائیج و قزل سوفلو رو بیشتر دوست داشتم. پایان بندی سورئال کار هم بطور کلی خوب بود و برام تصاویر بدیع و جالبی به نمایش گذاشت مثل آوار شدن اجساد کفن پیچ شده مردگان روی سر افراد طماعی که تو اتاقک بودن
حتی اگه بخش سورئال کار باب میل کسی نبود هم باز این نمایش ارزش دیدن داشت. با این حال بنظرم تنها نقطه ضعف کار در گنگ بودن مفهومی بود که در قسمت سورئال کار وجود داشت و به خوبی به تماشاگر منتقل نمی شد. حتی اگه بخوایم پایان نمایش رو انتقام مردگان از اون افراد طماع تلقی کنیم باز هم نحوه مرگ سرباز برام قابل درک نیس. هر چند که اون قبل از همه جونش رو از دست داد...
باز هم خوشحالم از دیدن این نمایش و امیدوارم مجددا کارشون رو به روی صحنه ببرن.

پ.ن1 : من از ردیف اول باکس D نمایش رو دیدم که واقعا بخشی از دکور نمایش در دید من نبود امیدوارم این مشکل در نمایش های دیگه وجود نداشته باشه. ... دیدن ادامه ›› کافیه خودشون تو جاهای مختلف یه سالن بشینن و ببینن مشکل دید وجود داره یا خیر!
پ.ن2: خیلی خوشحالم که پس از این اجرا افتخار آشنایی و هم صحبتی کوتاه با چند نفر از دوستان تیوالی نصیبم شد. آقایون حامی آرمین شاهین و خانوم‌ها تانیا مهسا و دوست دیگری که اسمشون خاطرم نیست.