نمایش بسیار دلنشینی بود . بازی ها بسیار روان و واقعی بود . ریتم کار نفسگیر و پیوسته بود .
همزات پنداری با کاراکترها به راحتی شکل می گرفت .

خوشحالم که تونستم نمایش رو ببینم امیدوارم تمدید بشه

حاوی مقادیری اسپویل و انتقاد :

نمایشنامه و اجرا و کارگردانی متوسط بود شاید نمایشنامه از متوسط هم پائین تر ! موضوع داغی بود اما خیلی ساده بهش ... دیدن ادامه ›› پرداخته بودن انگار یه ویدئو ساده و سطح پائین اینستگرامی بود علی الخصوص قسمت های ندای درون !!! انقدر اشاره های مستقیم به اسم ها وعوامل موضوع حقیقتن از جذابیت ماجرا کم می کرد اجازه می دادین ما خودمون حدس بزنیم کدوم نقش استعاره ی کدوم شخصیت در دنیای واقعی هست و یا اینکه اگر دارید اشاره مستقیم می کنید به شخصیت های بزرگ حداقل بازیگری انتخاب می کردین که اجراش به وجنات و سکنات اون شخصیت نزدیک تر باشه .

حس می کنم بیشتر به موضوع رای بالا دادین نه به عوامل کار! خواستید ادای دینی باشد به آقای فردوسی پور

در کل حوصله سر بر نبود ،خلاصه و کافی بود ، ریتم خوبی داشت بازی آقای تفتی دلنشین بود اما نه عالی ، دخترها که اصلا خوب نبودند!

این نمایش خوشبختانه اولین نمایش من بعد از کرونا بود. خیلی با احتیاط انتخابش کردم . همیشه از نمایش هایی که بدون سلبریتی و بلیط های گرون قیمت استقبال کردم ، هم من باب حمایت هم من باب اینکه طبق تجربه های من اکثراً بهتر هستند اصولی تر هستند و لذت بخش

خیلی خوب مفهوم انتقال دادند ، فاز روشنفکری و پیچیدگی به نمایشنامه ندادند . وقت تماشگر رو هدر ندادند ، بازی های بسیار روان و گیرایی داشتند . و حتی حسابی می خندونتون و سرحال تون میارن البته که موقعیت ها همه طنز تلخ هستند .

خلاصه بسیار بسیار توصیه می کنم برید و ببینید و لذت ببرید .

من به شخصه دنبال کننده ی قوی کارهای آقای مساوات هستم و همیشه خلاقیت و ایده های ناب اثرهای ایشون را ستایش می کنم .
بیگانه در خانه بی شک در مساله ی تکنیک فیلمبرداری و تلفیق تیاتر و تصویر در تیاتر ایران بی نظیر است . و بعد از آن دکور و طراحی صحنه مثل همیشه عالی و خوب است .
قطعا بعد از این همه تعریف یک اما ی بزرگ دارم که اصلا درکش نمیکنم چرا نمایش انقدر کند و کند و کند بود؟!!! دوساعت نیم برای درک سینمای کلاسیک در حین نشستن بر صندلی های بدقلق و ناجور تماشاخانه مستقل کاری بسیار بسیار سخت است . البته که من نمایش "این یک پیپ نیست" رو دوبار بر روی همین صندلی ها دیدم و هیچ وقت نفهمیده بودم چقدر صندلی ها ناراحتن !!!!
هنوز متوجه استفاده ی آقای مساوات از زبان من درآوردی نشده ام که البته در کار قبلی مفهوم ایجاد می کرد. اما اینجا نه یا شاید هم من متوجه مفهومش نشدم. و البته از این حرکت که اسم نوید محمد زاده در لیست بازیگران نبود را بسیار پسندیدم و من انگاشتم دلیلش این بود که "ریا نشود" سلبریتی در نمایش مان هست!!!
الحق هم پرفورمنس بی نقص و عالی داشتند .
خلاصه دیدن نمایش خالی از لطف نیست اما دوساعت و نیم را در ذهن داشته باشید.

از عالی و بی نقص بودن کار هرچقدر بگم ، قطعا کم گفتم !
اما اجرای ساعت 8.30 دیشب اتفاق خاصی داشت . در اوج صحنه ی بازپرسی شایگان از کمالی خانومی در بین تماشاچی ها حالشون بد شد و از حال رفتن (البته نمیدونم علت دقیقش چی بود) او اجرا نگه داشته شد و مجبور شدن ایشون و بیرون ببرن . به غیر نگرانی برای حال اون خانوم ، که من بعد از اجرا هم دیدمشون و ناراحتی و ..
اما همزمانی این اتفاق با این صحنه خیلی جالب از اب دراومد از نگاه من البته ! من خودم با دیدن چهره ی رنگ پریده ی این خانوم مو به تنم سیخ شد و انکار اون بازپرسی و اون صحنه رو با گوشت و خونم عمیق تر حس کردم .
ولی نکته ی مثبت و قابل تامل تیم بازیگرا این بود که هیچ کدوم از این سه نفر اون صحنه حتی چشم نچرخوندن سمت تماشاچی ها ، ذره ای از تمرکزشون کم نشد ، صحنه یه هیچ وجه از ریتم نیافتاد . .. و حتی به نظرم رسید امیر نوروزی سعی کرد بعد از بازگشت به بازی یه مروری از دیالوگ هایی که ما شاید از دست داده بودیم و ببهمون بده !
و احسنت
واقعا بی نظیر بودید .
دمتون گرم

در حین دیدن نمایش با اینکه چیزی متوجه نمی شدم ولی لذت می بردم و شاید چند دقیقه کلافه می شدم و به ساعتم نگاه می کردم ولی باز لذت می بردم . بعد از کار هرچه بیشتر که گذشت ، بیشتر به نمایش فکر کردم و حس کردم چقدر در حین تماشا شخصیت ها رو دوست داشتم . بعد از کار تحلیل دوستم باعث شد متوجه شدم واقعا چیزی از کار نفهمدیم . و میخوام دوباره کار را ببینیم .