جذابییت نمایش در ایحاد پرسپکتیو جدید در مخاطب نبود. بل توانست تمام آنچه که مخاطب در نگاه خود سالیان سال به محیط و جغرافیای زمان و زندگی دوخته است را تغییر دهد.
نمایش و اجرای زنده‌ای که ژانر تراژیک روزمرگی ما را به کمدی زور و اجبار ترجیح می‌دهد.
گویی همه ما با این نمایش به هزاره‌ای فرسنگ‌ها دور پرتاب شدیم
و این هنر برای هنر است. وقتی متنی جادار و اجرایی ابدار میبینی، صحنه برای مخاطب و تماشاچی می‌شود.
درود به تمام اعضای گرامی و دست اندرکاران این نمایش تاب و نامبرولن