از نقاط مثبت این نمایش درگیری تماشاگر با اثر است .
علیرغم کثرت بازیگران هماهنگی مطلوبی توسط کارگردان بین آنان ایجاد شده و موضوع و ایده نو آن از جمله نقات قوت کار بود.
تا نیمه ی اول نمایش، کشش لازم وجود داشت ، اما از نیمه ی دوم دوباره همان شوخی ها و اتفاقات قابل پیش بینی تا حدی حوصله تماشاگر را سر می برد .
به گمانم با شخصیت پردازی دقیق تر و رفع تناقضهایی که در این کار شاهد بودیم در اجراهای دوباره به مراتب موفق تر خواهد شد.مثلا آن خانم کم سن که پیش از آمدن آن تاجر از وطن و ماندن خطابه ای ارائه کرد و بلافاصله کاملا نظرش تغییر کرد و در صف اول ثبت نامی ها بود .
نکاتی که به نظرمن می توانست تغییر کند : چون بازیگران تازه کار بوده اند و در پی نشان دادن قابلیت های خود ، تک تک در قالب مونولوگ خود را به تماشاگر می شناساندند و شاید این موضوع عمدی بوده است .اما در برخی صحنه ها این تک گویی ها و خودی نشان دادن توی ذوق می زد و بازی ها از یکدستی خارج می شد . برخی بازیگران واقعا توانمندتر بودند چه در بیان و اجرا و گاهی این عدم انسجام بین کیفیت بازی ها آزار دهنده می شد که با توجه به تجربه های نخستین این بازیگران طبیعی و تلاششان قابل تمجید است .
داستان متعلق به دهه شصت و اصطلاحات و تکیه کلام هاو....امروزی بود .
پایان بندی و حرکات موزون میانه ی نمایش با سبک انتخابی نمایش همگون نبود ... دیدن ادامه ›› .
در مجموع این نمایش علیرغم کاستی هایش تماشاچی را به فکر فرو می بُرد و پس از پایان کار نیز ذهن او را درگیر می کرد که از نظر من نکته قابل توجهی است و جای تقدیر دارد .
دغدغه مندی نویسنده و کارگردان و همذات پنداری مخاطب با اثر شاید علت این قلقلک ذهنی باشد که چگونه این اجرا می تواند بهتر و بهتر شود .خلاف نمایش های زیادی که پرونده ی آن در ذهن تماشاگر پس از خروج از سالن بسته می شود.