نمایش خوبی بود .
ایده ی استفاده از تماس تصویری و دو نیمه بودن صحنه در اجرا واقعا برام جالب بود .
بازیگرا به خوبی برای هر نقش انتخاب شدن .
موسیقی و طراحی صحنه و لباس هم در یک سطح بودن ولی جای کار بیشتری داشتن .
با اینکه متن خوبی داشت و دیالوگ های بامزه ای هم لا به لاش بود ولی به انداره ی کافی اثر دراماتیک روی مخاطب نمی ذاشت و این شاید به این دلیل باشه که بازیگرا سطحی بازی کردن (دقیقا مثل پوستر بالای صفحه همه در یک سطح بودن) و به اون انداره که باید توی نقش فرو نرفتن و اثرگذار نبودن .
دلم می خواست ارتباط عنوان هر تابلوی نقاشی رو با هر پرده ی نمایش بدونم ... بی خیال ... باز هم بروشور ندادن .