فیلم قشنگی بود مخصوصا برای دهه هفتاد اواخرش ، که خیلی از خانواده ها هنوز به دخترشان اجازه اشتغال نمی‌دادند و می‌گفتند هر موقع شوهر کردی برو سرکار،
دختر که شوهر میکرد، شوهرش می‌گفت مگر من بیغیرتم که تو بروی سرکار ،مخصوصا در شهرستانها ، تازه اگر دختر سرکار می‌رفت بقدری بیکاری زیاد بود که همیشه یک عده میخواستند فامیلشان را بیاورند سرکار ، حالا اذیت کردن آن زن شروع میشد.

لپ کلام حالا فکر کنید مرد روشنفکر آن موقع می‌گفت من اگر مدیرکل زن باشد مشکلی ندارم اما وقتی که در عمل مدیرش زن میشد یکجورایی زورش می آمد به حرف یک زن گوش کند حتی اگر زن باسواد و کاربلد بود. اونوقت میشد سوژه بقیه مردها .

دقیقا مثل اینکه من بگویم ظرفیت انتقاد پذیری را دارم اما وقتی کسی در جمع از من انتقاد کاملا بجا کند آشفته و عصبانی می‌شوم.


در کل فخیم زاده از بهترین بازیگرهای بعد انقلاب هست که فیلم هایش مثل تاواریش،اشباح،بهار درپاییز،هم نفس،مسافران مهتاب نمکی،جدال،میراث من جنون،ساده لوح،شتابزده جزو بهترین فیلم های چهل سال اخیر است