گاهی وقت ها
نفس که از لابلای دندانهایم
با جهشی خونواره بیرون می جهد
هوای بازگشت به قفس تنگ و کهنه سینه را
ندارد...

سرگرانی نکن!
گاهی وقت ها
هیچ مسکنی بهتر از فراموشیِ تخیل و خاطره
نیست

تمامی وقت هایم
اوقاتی ست غیر شرعی و کسل کننده و تنگ و گنگ
میان تیک تاک لرزان عقربه های رعشه گرفتهء لاغر
از تنهایی...
از تاریکی...