سلام و خداقوت.من نمایش رو چند روز پیش که تهران بودم دیدم.واقعا شاهد بازیهای پرانرژی ای بودم مخصوصا زعفرون.رفت و برگشتهای تاریخی نمایش خیلی جالب بود و همینطور پرداختن ب مسئله تاریخی زنان از دیرباز تا امروز در لابلای کار،.مورد دیگه تلطیف و کنارهم گذاشتن وجه اساطیری نمایش و وجه سیاه بازی اون بود.
ی گفته از فارس خوب یادمه که اگه واقعا از خود نویسنده کار باشه خیلی هنرمندانه بوده و اونم این بود که درخت داستان موسی و طور از تنهایی ای که داشت به سخن درآمده بود.در واقع این ی برداشت شخصیه و برمبنای نوشته های معمول که پیش زمینه اینجور کارای تاریخی هستن نیست.
موفق باشید.