بعد از حدود بیست سال دوباره این فیلم رو دیدم. همون لطافت، همون لذت، همون آرامش... منتها این‌بار خیلی ملموس‌تر، انگار داشتم فیلم زندگی خودم رو می‌دیدم!! چه صحنه‌هایی، چه دیالوگ‌هایی، چه موسیقی‌ای! موسیقی تیتراژ انقدر خوبه که شاید بتونم بگم تنها فیلمی بود که تا آخرین ثانیه‌اش نگاه کردم!
متن باگ داره، هنوزم بعد از بیست سال باگ‌ها و غیر قابل هضم‌هاش سر جاشه ولی لامصب انقدر لطیفه که باگ‌هاش رو می‌تونی فراموش کنی...