خیلی خوشحالم که داخل بالکن‌های بالا بودم و تونستم ارکستر رو ببینم، گاهی تماشا کردن و توجه به گروه موسیقی، دیدن همخوانی‌ها و تماشای حرکات رهبر، حواسم رو از دیدن نمایش پرت می‌کرد. خداقوت میگم بهشون.
من دکور و طراحی لباس این نمایش رو خیلی دوست داشتم.
فقط چند نکته: من هم مثل خیلی از دوستان اشعار مولانا رو در این نمایش درک نکردم!
برای من هم در اکثر موارد صدا خیلی خیلی ناواضح بود و متوجه نمیشدم!
و در آخر بنظرم خیلی خیلی بهتر میشد اگر این نمایش، برداشت آزادی به این شکل نبود و به محتوای داستان پایبندی و وفاداری بیشتری داشت.
در نهایت بابت انتخاب این موضوع و این همه تلاش ممنونم و بسیار خسته نباشید.